‘Doe je ook tuinen?’, was de vraag. ‘Ik wil graag een permacultuur tuin, maar ik ben niet zo handig en het mag geen tijd kosten en ik heb weinig budget.’ Dit is een lastige combinatie van vragen. Na een bezichtiging zie ik een kleine voor- en achtertuin met veel achterstallig onderhoud. In overleg heb ik een eenvoudige potloodschets gemaakt en afgesproken dat we gezamenlijk een paar zaterdagen aan de slag zouden gaan. Dat was dus twee dagen snoeien en opruimen. Tot mijn schrik kom ik erachter dat de grond erg arm is, het is namelijk duinzand. Wat doe ik daarmee?
Na wat speurwerk heb ik een doos bentoniet gekocht. Dit is fijn poeder dat bestaat uit kleimineralen. Dit zorgt ervoor dat water en voedingsstoffen beter worden vastgehouden waardoor de aarde steviger wordt. Dit heb ik samen met bloedmeel en steenmeel over de aarde gestrooid en licht geharkt. Vervolgens heb ik de kale stukken ingezaaid met klaver, een stikstof fixerend plantje. Daarnaast is het natuurlijk belangrijk om de eerste week goed met water sproeien. Tot mijn verrassing schoot de klaver uit de grond! Na een maand heb ik de aarde nog eens getest en het was inderdaad een stuk verbeterd in structuur. Alle nieuwe planten zoals de aalbes, lavendel, kruisbes, druif, braam, munt en tijm deden het goed. Zo zie je maar, het begint bij de aarde!
De tuin zelf heb ik voornamelijk aangelegd met stenen die er al lagen. Het pad naar de achterkant van de tuin is van steen, boomschors en schelpen gemaakt. Achterin staat een compostbak waar al het gehakseld snoeiafval is ingegaan. Verder is er nog een appelboom en een bamboe geplant. Ook is er één strook geschikt gemaakt voor groente.